اینترنت اشیا چیست؟

بسیاری از اشیای ساخته ی انسان تحت این فناوری نه تنها به یکدیگر می توانند متصل شوند، بلکه در تعاملی سازنده با هم می توانند بسته به      موقعیت های مختلف رفتار های متفاوتی بروز بدهند.مسلماً آنچه که در حال تغییر است تنها کاربرد وسایل الکتریکی یا لزوماً اختراعات جدید نمی باشد ، بلکه پارادایم و نوع نگاه انسان به وسایل زندگی و تکنولوژی است که در حال تغییر است . مطلب مهم در این میان آن است که در این پارادایم تنها اندیشه ی انسان نیست که به اشیا ، کاربرد و روح می دهد بلکه این روند تعاملی است . فضای فکری انسان در تعامل با طبیعت ، تمدن و فناوری و آنچه که تجربه ی زندگی جدید است ، شکل خواهد گرفت.

با توجه به تحولات شگرفی که همین امروز هم توسط سرویس های آنلاین در زندگی ما ایجاد شده است ، تصور اینکه بتوان همه اشیا را به نحوی با هم مرتبط کرد ، امر بعیدی نیست.موقعیتی را فرض کنید که شما از طریق یک سرویس آنلاین غذایی برای خودتان سفارش داده اید ، تمام مراحل پرداخت وجه به صورت کاملاً دیجیتالی انجام می شود و خود غذا هم توسط پهپاد یا خودروهای خودران به دست شما رسانده می شود.در این بین شما به جای اینکه وقت خود را برای سفارش و انتظار برای غذا صرف کنید ، تنها با یک فرمان صوتی یا چند کیلک ساده سفارش خود را ثبت کرده و به استراحت می پردازید.در حالی که در اتاق خود در حال استراحت می باشید.، سنسوهایی که در بافتار لباس شما تعبیه شده اند وضعیت سلامتی تان را چک نموده و گزارشی برای مرکز درمانی شما ارسال می کنند.

بازگردیم به قلمرو مفاهیم ، در اینترنت اشیا آن آن چیزی که پایه و اساس کار می باشد ، وصل کردن وسایلی است که به هم متصل نیستند . احتمالاً  به ذهن کسی هم خطور هم نمی کرده است که روزی می توان زندگی را تا این حد راحت تر کرد.

اشتباه نکنید ، گسترش هوشمند سازی و اینترنت اشیا اصلاً به معنای اتمیزه کردن انسان ها و احاطه ی همه ی شئونات زندگی ما با ربات ها نمی باشد.همانطور که اشاره شد هدف خدمت به انسان و فراهم کردن بستری است که هر شخصی بتواند استعدادهای خودش را با هزینه ی کمتری به ظهور برساند.این امر را با عصر ارتباطات و زندگی پدر بزرگ و مادر بزرگهای مان مقایسه کنید. امروز همین انقلاب اطلاعات که از دهه 80 شروع شده است چه تاثیر مهمی در ایجاد میلیون ها شغل برای افراد مختلف با استعدادها و علایق متنوع داشته است.حدود صد سال پیش 80 درصد جمعیت بشر در کشاورزی به فعالبت می پرداختند.اما فقر و گرسنگی جز لاینفک زندگی اجداد ما بود.امروزه حدود 2 درصد جمعیت بشر در کشاورزی کار میکنند و میزان رفاه بشر در مقایسه با گذشتگان به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.

وقتی اطلاعات دستگاه ها و کامپیوترها توسط سنسورهای مختلف دریافت شود و بتوان تحت شبکه آن ها را کنترل و مدیریت کرد پس بی راه نیست اگر بگوییم زندگی بسیار آسان تر شده است.

پیدایش اینترنت اشیا

می توان گفت عصر اینترنت اشیا از سال های 2008 و 2009 شروع شده است.در همان سالها بود که  وسایلی که به اینترنت متصل می شدند ، جهان را در نوردیند.در واقع تعداد اشیا یا به عبارت دقیق تر تجهیزاتی که به اینترنت متصل می شدند از تعداد افرادی که می توانستند به اینترنت متصل شوند ، جلو زد. در همین زمان بود که فصلی جدید در پیش رویمان دیدیم، عصر اینترنت اشیا.

شخصی که اصطلاح اینترنت اشیا را ساخت ، کوین اشتون بود که در سال 1999 داشت بر روی ایده ای کار می کرد تا بتواند زنجیره تامین شرکت های بزرگ را به اینترنت مرتبط کند.

کوین اشتون به وضوح در ایده اش شرح می دهد که کامپیوتر ها در واقع مغز هایی بدون هیچ نوع دریافتی از محیط (به نوعی هم ارز آنچه در انسان احساس خوانده می شود) هستند. کامپیوترها کاملاً به انسان ها وابسته هستند.

او توضیح می دهد که در قرن 21 کامپیوترها نه تنها برای انجام محاسبات خودشان نیازی به ارسال ورودی توسط انسان نخواهند داشت بلکه خودشان می توانند از محیط دریافت داشته باشند.

در شکل زیر روند تکاملی اینترنت را در قالب یک نمودار بر مبنای زمان مطرح شده است.

هرکدام از مراحلی که در شکل فوق ملاحظه می کنید براساس مجموعه تجارب و دانش تولید شده در مرحله ی قبلی آن تکامل یافته است.

IoT  و دیجیتال سازی

دیجیتال سازی و اینترنت اشیا اغلب دو اصطلاحی هستند که به جای همدیگر نیز قابل استفاده می باشند.در بسیاری از زمینه ها این دوگانگی قابل پذیرش است اما در این بین نکته ای کلیدی وجود دارد که نباید از آن غفلت کرد.در یک نگاه کلی تمرکز اینترنت اشیا بر روی متصل کردن اشیا به هم دیگر و سپس متصل کردن آنها به شبکه های کامپیوتری به مانند اینترنت است.در واقع اصطلاحی است که به خوبی برای صنعت شناخته شده است.از سوی دیگر دیجیتال سازی می تواند معانی متفاوتی برای افراد متفاوتی به ذهن متبادر کند.اما به طور کلی Digitization شامل ارتباط دستگاه ها با هم و تبادل داده هایی است که آنها تولید می کنند.

به عنوان مثال در یک فروشگاه بزرگ که سیستم موقعیت یاب بر اساس پروتکل WiFi مستقر شده است ، اشیا ، همان دستگاه های وای فای ما می باشند.سیستم موقعیت یاب بر اساس پروتکل WiFi یک مثال ساده است که نشان می دهد تلفن همراه مشتری چگونه   به WiFi فروشنده مثلاً قسمت خرده فروشان وصل شده است.حال می توان برنامه ای برای کامپیوتر نوشت که بتواند محاسبه کند میزان زمان و مسافتی که یک مشتری در قسمتی از فروشگاه صرف می کند چقدر است؟! می توان به وسیله ی این اطلاعات ارزشمند بهترین خدمات ممکن را برای مشتری به ارمغان آورد که در واقع خود این امر نیز بیشترین منفعت را برای فروشندگان به همراه در پی خواهد داشت.آنالیز این اطلاعات بر اساس زمان و مکان می تواند به ایجاد تغییرات محسوسی در محل قرار گرفتن محصولات و نحوه ی تبلیغات و دکوراسیون در مورد اینکه دقیقاً هر محصولی را در هر فروشگاهی در کجا قرار باید داد.حتی می توان بر اساس این اطلاعات نرخ اجاره را نیز برای واحدهای مختلف به صورت دقیق تری محاسبه نمود.

یک نمونه ی دیگر از دیجیتال سازی ، تحولی است که در صنعت عکاسی اتفاق افتاده است.امروزه کمتر دوربینی را می توان یافت که دیجیتال نباشد.تقریباً تمام دوربین های دیجیتال تمام قابلیت های دوربین های آنالوگ و کلاسیک را به علاوه ی انبوهی از امکانات جانبی دارا می باشند.

تاثیر اینترنت اشیا  بر زندگی

پیش بینی ها در مورد تاثیرات آتی استفاده از اینترنت اشیا بر زندگی ما چشمگیر است.امروزه حدود 14 میلیارد دستگاه ها یا اشیا به اینترنت متصل شده اند.برای اینکه کاملاً متوجه مقیاس این وضعیت بشوید باید عرض کنم که این میزان شی تنها 0.06 درصد اشیا از اشیا را شامل می شود.شرکت سیسکو پیش بینی می کند که تا سال 2020 این میزان به 50 میلیارد عدد برسد.گزارشی که دولت انگلستان منتشر کرده است حتی عدد بزرگتر 100 میلیارد Things را پیش بینی می کند.شرکن سیسکو پیش بینی می کند که این ارتباطات جدید سودی 19 تریلیون دلاری در پی خواهد داشت.